تست شخصیت شناسی | تست شخصیت شناسی ازدواج

تست شخصیت یک روش ارزیابی ساختارهای شخصیت انسان است. اکثر ابزارهای ارزیابی شخصیت (به رغم اینکه به راحتی به عنوان “تست شخصیت” نامیده می شوند) در واقع پرسشنامه خودگزارش دهی (Q-data) یا گزارش از سوابق زندگی (L-data)، مانند مقیاس رتبه بندی است. تلاش برای ساخت تست های عملکرد واقعی شخصیت بسیار محدود بوده است، هرچند ریموند کتل با همکارش فرانک واربورتون لیستی از بیش از 2000 تست صفت اختصاصی را که می توان در ساخت تست های شخصیتی هدف مورد استفاده قرار داد، گردآوری کرد. با این حال، یک استثناء، ساخت آنالیز رفتاری بود که یک تست عملکردی است که به منظور اندازه گیری کمی ابعاد شخصیت مشخص شده از نظر عامل شناختی اندازه گیری شده است. یک مشکل عمده با روشهای داده L و داده Q، این است که به دلیل شفافیت مورد، مقیاس های رتبه بندی و پرسشنامه های خود گزارش بسیار مستعد ابتلا به تهدیدهای انگیزشی و پاسخ گویی هستند که در کل از عدم وجود خودآزمایی کافی رنج می برد.

اولین اقدامات ارزیابی شخصیت در دهه 1920 توسعه یافت که آن ها در نظر داشتند که روند انتخاب پرسنل، به ویژه در نیروهای مسلح، را تسهیل کنند. با این تلاش های اولیه، طیف گسترده ای از مقیاس های شخصیتی و پرسشنامه ها از جمله پرسشنامه شخصیت چند جانبه مینه سوتا (MMPI)، پرسشنامه ی شخصیت شانزده (16PF)، مقیاس شخصیت کامری (CPS) و بسیاری دیگر از آنها تهیه شده است. اگرچه به خصوص در میان مشاوران پرسنل، به ویژه شاخص نوع مایرز بریگز (MBTI) کمبودهای روان سنجی زیادی دارد. به تازگی، تعدادی از ابزارهای مبتنی بر مدل پنج شخصیت ساخته شده مانند بازنویسی فهرست شخصیت NEO ساخته شده است.

ارزیابی شخصیت در گستره وسیعی از زمینه ها، از جمله مشاوره فردی و روابط، روانشناسی بالینی، روانشناسی قانونی، روانشناسی مدرسه، مشاوره شغلی، تست استعداد ، بهداشت حرفه ای و ایمنی و مدیریت ارتباط با مشتری استفاده می شود.

انواع مختلفی از اقدامات ارزیابی شخصیت وجود دارد. خود گزارش دهی شامل مدیریت بسیاری از موارد است که نیاز به پاسخ دهندگان به صورت درونی شخصیت خود را ارزیابی می کنند. این بسیار ذهنی است و به دلیل عدم شفافیت موارد، چنین اندازه گیریهای Q-data بسیار مستعد ابتلا به اعوجاج انگیزشی و پاسخ هستند. پاسخ دهندگان لازم است که سطح توافق با هر مورد را با استفاده از مقیاس لیکرت یا دقیق تر، مقیاس نوع لیکرت نشان دهند. مثلا ممکن است یک مورد از پرسش نامه شخصیتی از پاسخ دهندگان برای ارزیابی درجه ای که با آن موافق است با عبارت “من با بسیاری از افراد مختلف در  گروه ها صحبت می کنم” در مقیاس 1 (“کاملا مخالف”) تا 5 ( “کاملا موافقم”) قرار گیرد.

تاریخچه تست شخصیت شناسی

از لحاظ تاریخی، ابزار شخصیت چند بعدی بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است پرسش نامه شخصیتی مینه سوتا (MMPI)، یک ابزار روانپزشکی است که در ابتدا برای ارزیابی اسناد روانپزشکی دائمی طراحی شد.

علاوه بر موجودیت های خود گزارش خود ذهنی / خودآزمایی، روش های دیگر برای ارزیابی شخصیت انسانی، از جمله اقدامات مشاهداتی، رتبه بندی دیگران، آزمایش های تصویربرداری (به عنوان مثال، TAT و Blot Blind) و آزمونهای واقعی عملکرد هدف (T-data ) طراحی شده اند.

همچنین ببینید چقدر با MMPI آشنایی دارید؟

معنای نمرات آزمون شخصیت به معنای واقعی تفسیر است. به همین دلیل تلاش می شود تولیدکنندگان آزمایشات شخصیتی برای تولید هنجارها برای ارائه یک مبنای تطبیقی ​​برای تفسیر نمرات آزمون پاسخ دهندگان انجام شود. فرمت های رایج برای این هنجارها عبارتند از: صف های درصد، نمره z، نمرات ستون، و سایر اشکال نمرات استاندارد شده.

مقدار قابل توجهی تحقیق و تفکر به موضوع تولید تست شخصیت رسیده است. توسعه تست شخصیت تمایل به یک فرآیند تکراری است که در آن تست به تدریج تصفیه شده است. توسعه تست می تواند بر اساس نظریه یا آماری ادامه یابد. سه استراتژی عمومی استفاده شده عبارتند از: استقرایی، قیاسی و تجربی. مقیاس های ایجاد شده امروز اغلب شامل عناصر هر سه روش هستند.

ساختار ارزیابی تلفیقی با انتخاب دامنه یا سازه برای اندازه گیری آغاز می شود. سازه به وسیله متخصصان تعریف شده و اقلام ایجاد شده است که به طور کامل تمام صفات تعریف شده را نشان می دهد. سپس آیتم های تست انتخاب می شوند یا حذف می شوند که بر اساس آن قوی ترین اعتبار داخلی برای مقیاس به دست می آید. اقدامات ایجاد شده از طریق روش استنتاجی به همان اندازه معتبر هستند و زمان ساخت آنها را نسبت به اقدامات القایی و تجربی کم می کند. سوالاتی که به وضوح تعریف شده و مواجهه با مواجهه با این فرایند حاصل از این فرایند را برای فردی که ارزیابی را درک می کند، آسان می کند.

 تست شخصیت شناسی چگونه شکل میگیرد

ابتدا براساس الگویی از صفات آیتم ها ساخته می شوند. هنگامی که آیتم ها ایجاد می شوند، آنها به یک گروه بزرگ از شرکت کنندگان داده می شوند. این به پژوهشگران اجازه می دهد که روابط طبیعی را در میان سوالات و عناصر برچسب مقیاس بر اساس نحوه دسته بندی سوالات طبقه بندی کنند. برای تعیین سازه هایی که توسط اندازه گیری ارزیابی می شوند، می توان از چندین تکنیک آماری استفاده کرد. تجزیه و تحلیل عامل اکتشافی و تجزیه و تحلیل فاکتور تایید، از دو روش رایج ترین تکنیک های کاهش داده است که به محققان اجازه می دهد تا مقیاس هایی را از پاسخ ها در موارد اولیه ایجاد کنند.

مدل پنج عاملی شخصیت با استفاده از این روش به وجود آمد. روش های آماری پیشرفته شامل فرصتی برای شناسایی روابط ناشناخته یا غیر منتظره بین اقلام یا سازه ها می باشند. همچنین ممکن است برای توسعه آیتم های ظریف که مانع از پذیرش آزمایش کنندگان از دانستن آنچه که اندازه گیری می شود، امکان پذیر باشد و ساختار واقعی آن سازه را بهتر از یک نظریه بتواند بیان کند. انتقادات شامل آسیب پذیری برای پیدا کردن روابط آیتم هایی که به جمعیت گسترده تر اعمال نمی شوند، مشکل شناسایی آنچه که ممکن است در هر مولفه به دلیل روابط آیتم های گیج کننده و یا ساختارهایی که به طور کامل توسط پرسش های ایجاد شده به طور کامل مورد توجه قرار نگرفته است، شناسایی کند.

ارزیابی شخصیتی مشتق شده به صورت تجربی نیاز به تکنیک های آماری دارد. یکی از اهداف اصلی ارزیابی شخصیت تجربی، ایجاد یک آزمون است که بین دو ابعاد متمایز شخصیت قابل اثبات است. آزمایش های تجربی می تواند زمان زیادی را برای ساختن انجام دهد. برای اطمینان از این که آزمایش اندازه گیری آن چه اندازه گیری می شود، روانشناسان ابتدا اطلاعات را از طریق گزارش های خود یا مشاهدات جمع آوری می کنند.

تست شخصیت می تواند به طور مستقیم به فرد ارزیابی شده یا به یک ناظر اعمال شود. در گزارش خود فرد به هر کدام از سوالات واحدهای شخصیت پاسخ می دهد، همانطور که مربوط به شخص خودش است. خود گزارش ها معمولا استفاده می شود. در یک گزارش ناظر، شخص به موارد شخصیت پاسخ می دهد، به عنوان مواردی که مربوط به شخص دیگری است. برای تهیه دقیق ترین نتایج، ناظر باید بداند فرد ارزیابی شده است. ترکیب نمرات گزارش خود و یک گزارش ناظر می تواند خطا را کاهش دهد، با این کار یک تصویر دقیق تر از فرد ارائه می شود. گزارش های خودمختار و ناظر می تواند نتایج مشابهی را پشتیبانی کند، اعتبار آنها را پیش بینی کند.

گزارش های مشاهده مستقیم

مشاهده مستقیم شامل مشاهده یک شخص ثالث به طور مستقیم و ارزیابی شخص دیگری است. شخص دوم می بیند که چگونه هدف مشاهده در موقعیت های خاص رفتار می کند (به عنوان مثال، چگونه کودک در مدرسه ای رفتار می کند). مشاهدات می توانند در یک طبیعت (به عنوان مثال یک حیاط مدرسه) یا محیط مصنوعی (آزمایشگاه روانشناسی اجتماعی) انجام شود. مشاهده مستقیم می تواند به شناسایی متقاضیان شغل کمک کند (مثلا نمونه های کار) که احتمالا موفق به پیوستن به مادران در کودکان می شوند (مثلا موقعیت غریب مری آینثورت در آزمایش دلبستگی). هدف روش این است که به طور مستقیم رفتارهای واقعی را در هدف مشاهده کنیم. محدودیت مشاهده مستقیم این است که افراد هدف می توانند رفتار خود را تغییر دهند، زیرا می دانند که آنها مشاهده می شوند. محدودیت دوم این است که برخی صفات رفتاری (مانند صداقت) نسبت به دیگر صفات (مثلا اجتماعی بودن) را دشوار است مشاهده کنید. محدودیت سوم این است که مشاهده مستقیم گران تر و وقت گیرتر از تعدادی از روش های دیگر است (مثلا گزارش خود).